Oecumenische Vrouwen Synode 19 juni 2010
Haydy Nelson
Bijeenkomst 19 juni 2010
Op zaterdag 19 juni 2010 kwam de Oecumeische Vrouwensynode (OVS) Amsterdam en omstreken bijeen in kerkcentrum De Nieuwe Stad. De OVS houdt zich bezig met vraagstukken betreffende vrouw en geloof waarbij een thema besproken wordt op het persoonlijke, het spirituele, het economische en het politieke vlak.
Voedselbank
Ans Odinot bracht haar werk als vrijwilliger bij de voedselbank Kempering voor het voetlicht.
Wij begonnen de middag met het lezen van twee kleine teksten waarvan de laatste aangaf dat armoede van alle tijden is. De dochter van de strijder Anton de Kom schreef in “A. de Kom, zijn strijd en ideeën” het volgende:
“Hij was een man van weinig woorden. Zijn dagindeling had hij punctueel geregeld. ‘sMorgens vroeg ging hij naar het arbeidsbureau om te stempelen –werklozen waren verplicht om daar iedere dag te verschijnen. Dan liep hij van het arbeidsbureau naar de broodfabriek en stond in de rij voor retourbrood, dat was onverkocht brood dat terugkwam uit de winkels en dat voor een paar centen te koop was. Op de markt liep hij van kraam naar kraam om de goedkoopste groenten en fruit te vinden”.
Hier sloot Ans aan met haar verhaal. Zij vertelde ons over opzet en uitvoering van de Voedselbank in Amsterdam Zuidoost op de Kempering als enige uitdeelplaats.
De stichting Voedselbank is de schakel tussen de mensen die in armoedige omstandigheden moeten leven en de overschotten van supermarkten. Hoewel we een van de 20 rijkste landen ter wereld wonen is er armoede in Nederland. In Zuidoost komen sociaal zwakke mensen, dakloos, mensen met een psychiatrisch verleden, mensen die het tijdelijk financieel moeilijk hebben. Per week worden ongeveer 140 pakketten uitgedeeld volgens een registratiesysteem. Mensen kunnen alleen in hun wijk voedselpakketten krijgen en niet in andere wijken ook voedselpakketten ophalen. Illegale mensen of ongedocumenteerden kunnen geen gebruik maken van de voedselbank. Door het bestaan van voedselbanken wordt duidelijk gemaakt dat het probleem van de armoede meer aandacht behoeft en dat structurele oplossingen nodig zijn. Het zijn meestal vrouwen en hun kinderen die de dupe zijn van systemen waar zij niet tegen zijn opgewassen. De Centrale stad draagt financieel bij als het gaat om opslag en logistiek maar het meeste uitvoerende werk moet door vrijwilligers worden gedaan.
Op de vraag uit de groep hoe het zit met het spirituele van dit geheel vertelt Ans dat onze diaconie geen voedselpakketten geeft, maar wel zorg draagt voor dat materiële nood, bijvoorbeeld als er geen elektra, waterrekeningen, of Wehkamprekeningen kunnen worden betaald. Mensen die gebruik maken van de voedselbank mogen niet meer dan € 175 (eenpersoons) en € 235 (twee persoons) per maand hebben voor voeding. Aan het financiële probleem wordt maatschappelijke aandacht verleend door de stichting Maatschappelijke Dienst (MADI) door de mensen aan een traject van schuldhulpverlening te laten deelnemen. Via pastoraat en diaconaat van kerken wordt eveneens gezocht naar oplossingen. Ook probeert Ans de informatie zodanig te geven dat mensen ook begrijpen wat ze lezen.
Want een van de problemen heeft ook te maken met het onvermogen om informatie te vertalen naar een handelingsperspektief. Vaak is de taal te abstract en niet te begrijpen. Ook moeten we niet vergeten dat ons land niet vrij is van analfabetisme. Er zijn meer dan 100.000 mensen die niet of nauwelijks kunnen lezen of schrijven.
Spaarsysteem
Het mag duidelijk zijn dat de voedselbank een tijdelijk karakter heeft. Sommige mensen lukt het om de voetselbank af te bouwen, anderen blijven er te lang in zitten. Op het politieke niveau zal er iets moeten gebeuren om de armoede terug te dringen. Er volgt een discussie naar hoe het in de toekomst zou moeten en wat er nu al aan mogelijkheden zijn. We bekijken vluchtig het boek van de sociologe Aspha Bijnaar die in 2002 een boek heeft geschreven over KASMONI een kollektief spaarsysteem dat in Suriname is begonnen en in Nederland, met name in Amsterdam Zuidoost ingang heeft gevonden. Deelnemers aan dit systeem moeten een strenge spaardiscipline kunnen opbrengen om het jaar waarin dit systeem werkt te kunnen volhouden. Komt men tussentijds te overlijden dan worden er maatregelen getroffen voor instandhouding van het kollektief.
Waarom brengt men z’n geld niet gewoon naar de bank? Vanwege het feit dat men door de schuldenproblematiek niet bij de bank terecht kan. Aan de kashouder/ster hoeft een kleine vergoeding te worden betaald, er zijn geen verder bankkosten. Betrouwbaarheid is in deze belangrijk.
Een andere mogelijkheid om het zuinig aan te doen is deelname aan “NOPPES”, waar men door het ruilen van diensten spaarpunten kan verzamelen zodat men voor weinig geld van diensten gebruik kan maken.
Kringloopcentra voor gebruikte spullen; de WINKEL van SINKEL , ouderencentrum Garstkamp, spullen op straat behoren eveneens tot de mogelijkheden van bezuinigen.
Enkele deelnemers merken op dat sommige hulpbehoevende mensen geen tweede hands spullen willen hebben en het aangebodene afslaan. Wij moeten bedenken dat hier tal van oorzaken aan ten grondslag liggen. Geen spullen van onbekenden gebruiken, het magisch denken namelijk dat de geest van de onbekende hen kwaad kan doen. Anderen vinden juist dat spullen van de straat weer een nieuw leven en een nieuwe plek kunnen krijgen.
Vervolg
Tot slot bespraken wij het initiatief om in het nieuwe seizoen (vanaf september) voedingsmiddelen te verzamelen en die te bestemmen voor de voedselbank Kempering.
Wij hebben een informatieve middag gehad met een goede discussie die ons verder helpt om armoede niet toe te laten.
De volgende OVS bijeenkomst is op zaterdag 15 oktober 2011 in De Nieuwe Stad van 13.30 – 17.00 uur. Thema: Ecofeminisme in Amsterdam (ter voorbereiding op de landelijke Oecumenische Vrouwensynodedag van 23 september 2011 te Deventer).
Oecumenische Vrouwensynode Amsterdam en omstreken
Werkgroep van de Protestantse Gemeente Amsterdam Zuidoost
Merea Koolstra, Haydy Nelson, Ans Odinot